MIJN BIZARRE ONTMOETING MET PIET

Een aantal weken geleden, u weet wel toen het nog mooi weer was, konden we nog lekker buiten op een terras zitten. Lekker genieten van een goede espresso of een heerlijk koud biertje.  Terwijl ik daar zo zat, raakte ik in gesprek met Piet.  Piet viel op omdat hij in gesprek was met een groep mensen. Nu is een gesprek tussen een aantal mensen natuurlijk niet wat mijn aandacht trok. Nee, van een afstand zag het eruit als een pittig en energiek gesprek. Niet een gesprek wat de maatschappij misschien verwacht bij een groepje 50 plussers. Oeps, als ik me niet vergis zat er geloof ik ook nog een vrouw van zestig bij. Maar ja het gemiddelde was voor het gemak 50 plus.

Toen de terrasgenoten afscheid namen van Piet en wegliepen, keek hij toevallig mijn kant op. Uiteraard wist ik toen nog niet zijn naam. Terwijl hij mijn kant op keek, zei ik: “Dat was een lekker pittig gesprek geloof ik”. Ik had mijn laatste woorden nog niet uitgesproken of hij stelde voor bij mij aan te schuiven. “Geen probleem, ga zitten zei ik.” De beste man bleek Piet te heten en schoof aan. Nadat ik een biertje voor hem en een dubbele espresso voor mezelf had besteld, stelde ik hem de volgende vraag: “Piet, die mensen met wie je in gesprek was, waren dat collega’s, vrienden of zaten ze daar toevallig ?”. Piet begon eerst hard te lachen.

Even dacht ik dat hij er in bleef maar na 2 minuten was zijn lachsalvo klaar en bracht hij zijn biertje aan zijn mond terwijl hij zei: “De groep waar ik zojuist mee in gesprek was, is een soort intervisie groep of inspiratie groep.  Wij zijn namelijk allemaal lid van de club met een dubbele handicap.” Ik bekeek Piet nog eens van top tot teen maar ik kon zo snel niet een handicap ontdekken. Piet ving mijn blik en hielp me snel uit de brand. “Nee, Cor ik heb niet echt een fysieke handicap hoor.” Piet vroeg of ik nog 10 minuten de tijd had zodat hij het kort en krachtig uit kon leggen.

“Gebruik het menselijk GOUD dat nu op straat loopt” 

“Nou Cor, mijn EERSTE HANDICAP zit in het feit dat ik ZZP’er ben en mijn TWEEDE HANDICAP zit hem in het feit dat ik met 55 lentes net niet jong genoeg ben. In business spreekt men graag over het behalen van synergie voordelen. Tja Cor, in mijn geval durf ik te spreken over synergie nadelen of een negatieve synergie.” Even dacht ik bij mezelf “waar wil die Piet heen met zijn verhaal ?”.  Maar beetje bij beetje begon het tot me door te dringen welke kant hij op zou gaan met zijn verhaal. Voor de zekerheid vroeg ik hem nog: “Piet, kun je dit verder toelichten?.”
Piet nam nog een grote slok bier en ging verder. “Cor, hoewel er genoeg ZZP’ers bewust gekozen hebben voor het ondernemerschap, zijn er nog steeds teveel die in principe geen keuze hadden. Geen keuze omdat ze niet aan de bak kwamen nadat ze na hun vijftigste levensjaar, na jaren in loondienst,  hun baan kwijt raakten. We hebben het hier voor de duidelijkheid over hoogopgeleide vijftig plussers met een behoorlijke staat van dienst. Maar ja, de arbeidsmarkt  wordt beheerst of moet ik zeggen gedomineerd door de twintigers en de dertigers en als je een beetje geluk hebt, door een aantal veertigers.”

Terwijl ik naar Piet zat te luisteren, moest ik denken aan de blog die ik onlangs las met de titel:  50+, Brain down the drain ?.  “Maar nu komt het, de vijftig plussers met een bak aan ervaring die de ballen hebben om tot hun pensioen als ondernemer door het leven te gaan, lopen vervolgens tegen het spook aan dat de Wet DBA heet. Door deze wet en wat onhandige uitspraken van onze staatssecretaris Wiebes zijn de bedrijven die tot een paar jaar terug ruimhartig ZZP’ers inhuurden kopschuw geworden.  Cor, dit bedoel ik nu met een dubbele handicap. Een staatssecretaris die een stuk onzekerheid boven de markt laat hangen, is de doodsteek voor de ZZP’ers die de afgelopen jaren het ondernemerschap hebben omarmd en net bezig waren een leuk netwerk aan klanten op te bouwen.”

“Piet dan ga je toch weer lekker terug in loondienst”

“Maar Piet, kan je dan echt niet terug in loondienst als het ondernemerschap niet van de grond komt.” ”Nee Cor, ik had je dit nog vergeten te vertellen maar hier komt de DERDE HANDICAP om de hoek kijken. Als je eenmaal een aantal jaren ondernemer bent geweest, dan is het blijkbaar voor de maatschappij onbegrijpelijk dat je weer in loondienst wil werken. Dit past simpelweg niet binnen de normale patronen waarin mensen denken. Tenminste niet in de denkpatronen van de mensen die je aan zouden kunnen nemen in loondienst.”

“Heftig verhaal Piet, maar wat ga je hier aan doen?” “Tja Cor, dit is ook drieledig. In de eerste plaats gewoon lekker doorgaan met ondernemen zo goed en zo kwaad als het kan. In de tweede plaats één keer per maand bij elkaar komen met ons intervisie groepje om elkaar te steunen en te kijken of we een list kunnen bedenken om het voorgaande te doorbreken. En in de derde plaats hopen dat er een regering komt die het nut van ZZP land ziet.”

“Maar Piet, kan ik je dan niet helpen met het behoorlijke netwerk dat ik heb. Natuurlijk Cor, ik zou zeggen ga met ze in gesprek en maak ze duidelijk dat het anders en beter moet.” ”Dat ga ik doen Piet, maar ga vooral door waar je goed in bent, vanuit je eigen kracht en verspil geen energie in zaken zoals bijvoorbeeld de politiek die je toch niet kunt veranderen. Ook al hebben we over een paar maanden een nieuw kabinet, uiteindelijk zul je het toch zelf moeten doen. Zelf ga ik uit van het principe dat ieder mens uniek is, alleen te weinig mensen durven uniek te zijn. Ik durf dit wel. Nu jij nog Piet. Ga ervoor.”

Herkent u zich hierin of wilt u met ons sparren hoe we mannen als PIET verder kunnen helpen of mogen wij u helpen om uw organisatie  ZZP ready te maken,  maak dan een afspraak op deze website. U kunt natuurlijk ook gewoon bellen: 010- 840 05 72

Veel succes met uw keuze!

Cor de Graag
UW HUMAN CAPITAL sparringpartner